معراج

یکی از القاب حضرت عباس علیه السلام  “ظَهرُ الولایه” یعنی کمر و پشت ولایت بود. زیرا  همان گونه که کمر،انسان را راست قامت نگه می دارد و پشتوانه ی محکمی برای حرکت انسانی است،حضرت عباس علیه السلام نیز چنین نقشی برای نگهبانی از حریم ولایت و امامت داشتند.

به راستی پشت و پناه ولایت امر بود و تا آخرین حد توان از او و آرمانهایش پشتیبانی کرد و شایسته ی این شعر معروف سعدی است که در تمجید پیامبر(ص) سروده است:

چه غم دیوار امت را که باشد چون تو پشتیبان                             چه باک از موج بحر، آن را که باشد نوح کشتیبان

ا ز این رو وقتی حضرت ابوالفضل به شهادت رسید، امام حسین (ع) به بالینش آمد و فرمود: الان انکسری ظهری و قلت حیلتی؛ اکنون پشتم شکست و چاره ام کم شد.

زندگانی و کرامات حضرت ابو الفضل، جعفر میر عظیمی، ص92